Termin “whistleblowing” jest używany w odniesieniu do “informowania o nieprawidłowościach”, w węższym znaczeniu oznacza skargę na niewłaściwe postępowanie, które miało miejsce w podmiocie publicznym lub przedsiębiorstwie, mającą na celu zapobieżenie wystąpienia szkody dla takiego podmiotu poprzez podjęcie wewnętrznych procedur, dzięki którym nieprawidłowości zostaną usunięte, względnie poprzez podjęcie procedur zewnętrznych, a więc procedur właściwych dla szeroko rozumianego nadzoru publicznego (organy skarbowe, prokuratura, wyspecjalizowane organy nadzoru, jak Państwowa Inspekcja Pracy, etc.).

Whistleblowing zakłada poufność i anonimowość zgłoszeń, zatem aby uniknąć ewentualnych negatywnych konsekwencji dla sygnalisty, należy zastosować system informatyczny zapewniający mu bezpieczeństwo.

Same “nieprawidłowości” to szeroko rozumiane naruszenia norm prawa w szczególności w stosunkach gospodarczych, finansowych, czy też prawa pracy.

W wyżej wskazanej definicji znajduje się odniesienie do kwestii zapobieżenia wystąpienia szkody dla podmiotu, którego dotyczy zgłoszenie nieprawidłowości. Jest to bardzo istotna cecha whistleblowingu. Dyrektywa o sygnalistach posługuje się wprawdzie odwołaniem do ochrony interesu publicznego, niemniej oczywiste jest, że whistleblowing może stanowić bardzo przydatne narzędzie z punktu widzenia zarządzania ryzykiem przez osoby kierujące podmiotem publicznym lub przedsiębiorstwem, bowiem nie zawsze posiadają one odpowiednią wiedzę na temat negatywnych zjawisk w funkcjonowaniu kierowanych przez nich struktur.

Nie bójmy się więc whistleblowingu, a starajmy się go wykorzystać dla osiągnięcia lepszego zarządzania podmiotem publicznym lub przedsiębiorstwem. Nasz System został zoptymalizowany właśnie pod tym kątem i może stanowić w istocie prostą i tanią alternatywę dla narzędzi zarządczych, często nie potrafiących sobie poradzić z negatywnymi zjawiskami zachodzącymi w ramach podmiotów.